Bir hayalim var

aslında birkaç tane var. Gezmek. Hem de öyle yılda birkaç kere birkaç haftalığına da değil. Farklı yerleri görmek değil sadece, tanımak, yaşamak, oralıymış gibi yapmak, kendime yeni habitatlar kurup, yeni memleketler edinmek. Ve bunu yaparken fotoğraflarımla yaşayabilecek kadar kazanmak, kazanırken fotoğraflarla yaşamak istiyorum.

Yakın dostlarıma, doğru anda doğru soruyu soranlara ya da sadece konunun kenarından geçen konuşmalarda bile söylüyorum bu hayalimi. "La kızım (bu versiyonu olmuyormuş bak) böyle ulu orta söyleme, olmaz molmaz, ki hatta yüksek ihtimalle olmaz, seni ya aptal sanırlar bu devirde bu yaşta hala böyle hayaller diyerek ayıplarlar ya da içlerinden dalga geçerler" diyorum. Diyorum diyorum da, ayaküstü nezaket icabı sohbetlerde bile yine gönlümdekini döküveriyorum. Ee naber gibi bir soruya bile "iyilik nolsun" kasetini çalıştırmayı bile beceremediğim durumlar var, "varoluşsal sıkıntılar işte" diye cevapladığım, öyle söyliyim.

Şu andaki işim sayesinde aklımın ucundan geçmeyecek 2-3 yere gittim, haftaiçlerimi bağrıma taş bastım,  yoksaydım, kendimi server odalarının gürültülü ve lojik kuytularında kaybettim. Ama haftasonları küçük evliya çelebicilik ve çakma fotografçılık oynadım. Ve şimdi Sao Paulo'dayım, yarın yine soğuk ve gürültülü makine tarlasına giricem. Ama olsun haftasonuna 3 kaldı ya, bu da geçer elbet.

Neden böyleyim, neden çoluk-çocuk, eve direk arayışında değilim diye çok sordum. Birkaç tane teorim var:

1-Bir önceki yazıda bahsettiğim büyüme korkusu

2-Anne tarafı da baba tarafı da Trakyalı, çingenelik var genlerin sağında solunda bir tarafında. Öyle yer mer ayırt etmem, en pis yerlerde de yatarım, tanımadığım insanların evinde de, acımam. Rahatsız olmaktan rahatsız olmam.

3-Bizi zamanında teeeeeyy Orta Asya'nın göbeğinden kaldırıp Avrupalara kadar getiren baskılanmış muzır bir genin çevresel şartlarla tam güç çalışmaya başlaması.
Yani tarihçiler kusura bakmasınlar da, yok oradaki kaynaklar bitmeye başlamış, bizimkiler de sırf bu yüzden kalkıp çoluk çocuk, at eşek neyin toplayıp yola çıkmışlar, kavimleri göçürmüşler  felan. peeeeeehh(Sürahi nene), hiç inanamadım, yemezler.

İşte velhasılı kelam, derunumda neyim varsa söyledim, bir zaten bura kalmıştı.
Ahanda bu da resimlerin bir kısmı. Listedeki maddelerden biri de adam gibi bir site yapmak, sene sonunda kadar o işi de bağlıycam umarım. Listedeki maddeleri de bi ara elden geçirmem lazım, o da başka bir yazı olsun.

Ne diyeyim, inşallah maşallah.